పోతన తెలుగు భాగవతము

8-448-క.

మాయరు నగవులకును గను
మూయరు కాలంబు కతన ముదియరు ఖలులన్
డాయరు పుణ్యజనంబుల
బాయరు సురరాజ వీటి ప్రమదాజనముల్.

టీకా:

మాయరు = చెరగనివ్వరు; నగవుల్ = నవ్వుల; కునున్ = కు; కనుమూయరు = మరణించరు, కన్నులార్పరు; కాలంబు = కాలము యొక్క; కతనన్ = ప్రభావమువలన; ముదియరు = ముసలివారుకారు; ఖలులన్ = దుష్టులను; డాయరు = దరిచేరరు; పుణ్యజనంబులన్ = పుణ్యవంతులను; పాయరు = విడువరు; సురరాజ = దేవేంద్రుని; వీటి = పట్టణపు; ప్రమదా = స్త్రీ; జనముల్ = జనములు.

భావము:

దేవేంద్రుడి పట్టణంలోని స్త్రీలు ఎల్లప్పుడూ నవ యౌవ్వన యువతులుగానే ఉంటారు. వారికి చిరునవ్వులతో అలసట, వడలిపోవడం లాంటివి ఉండవు. కన్నులార్పడం ఉండదు (అందుకే దేవతలను అనిమిషులు అంటారు). కాల ప్రభావానికి లొంగి ముసలివారు కారు. దుష్టులను దరిచేరనీయరు. పుణ్యాత్ములను ఎడబాయరు.