పోతన తెలుగు భాగవతము

యక్షగానములు : నౌకా చరిత్రము - మిగతా భాగము

• Print
• Email
• Share on FaceBook
• Share on Twitter

త్యాగరాజవిరచిత
నౌకాచరిత్రము – యక్షగానము
(మిగతా భాగము)

కీర్తన. - 10.
కాపి – చాపు

51-వ.
అనియిట్లు పలుకుచు, అప్సరస్త్రీలెల్ల నచ్చటికివచ్చియుత్సవంబుగనుంగొనుచుండ గోపికామణు లత్యంతసౌందర్యముచే తమకు సమానమెవరులేరని బలుకుచున్నారు.

52-క.
హరిహరకమలభవాదులు
నరసురకింపురుషులెల్ల నమ్రులుగాకె
వ్వరు మన కుచ కచ వదనా
ధరములగని తప్పువారు ధరలోననుచున్‌.

53-వ.
మఱియు నిట్టులనిరి.

కీర్తన. - 11.
దేవగాంధారి - ఆది

54-వ.
అంతట గోపికామణులు అత్యంతలావణ్యగర్వముచే మైమఱచి యేమనుచున్నారు.

55-సీ.
బొంకులాడుచులెస్స భోగింపనేర్చునే
ఓడనుజరిపింప నొనరులేదు
వనితలజూచిన వలపింపనేర్చునే
ఓడనుజరిపింప నొనరులేదు
మనరూపములజూచి మనవెంటదిరుగునే
ఓడనుజరిపింప నొనరులేదు
సొగసుఁజేసుకవచ్చి సొక్కింపనేర్చునే
ఓడనుజరిపింప నొనరులేదు
అనుచుభావింప మాధవు డదియెఱిగి
గొప్పసుడిగాలి బలుమేఘ ఘోషణముల
గూడవర్షముగురియింప నోడలోన -
ద్వారమటుకల్గినీరురా దొడగెనపుడు.

56-వ.
అంతట గోపికామణుల మదగర్వంబు లణంచుటకై యెంచినశ్రీమత్‌ కృష్ణమూర్తిహృదయం బెరింగి ఇంద్రాదిసుర లేమిచేయుచున్నారు.

57-శా.
పాకారిప్రముఖుల్‌వినోదములుసల్పన్నాజ్ఞగావింపగా
నాకాశంబుననుండి వానవడగండ్లావేళ వ్రాలెన్‌మరిన్‌
నౌకారంధ్రములో జలంబుచొరగా నత్యంత వ్యాసంగలై
శ్రీకారుణ్యనిధే హరే యని చెలుల్చింతించి రయ్యోడలోన్‌.

58-వ.
అంతట గోపికామణు లత్యంత భయాక్రాంతలై యేమనుచున్నారు.

కీర్తన. - 12.
ఘంటా - చాపు

59-వ.
ఇవ్విధంబున జాలింజెందుచు కృష్ణదేవునిజుట్టుకొని గోపికామణు లేమనుచున్నారనిన

60-శా.
ఈరాజానను నాడికొన్న ఫలమో యేమానినీశాపమో
ఈరామామణులేగువేళగుణమో యేవేల్పుదుష్కృత్యమో
వేరేదారిక తోచదేయని మది>న్వేమారు చింతించుచున్‌
నారీరత్నములెల్ల జాలిపడుచున్నానావిలాపంబులన్‌.

61-వ.
ఇవ్విధంబున గోపికామణులు వ్యసనాక్రాంతలై కృష్ణదేవునికిక్షేమంబుగలుగుకొఱకు యమునాదేవిని ప్రార్థించిరి.

కీర్తన. - 13.
సౌరాష్ట్ర - ఆది

62-వ.
ఇటువంటిసమయంబున విష్ణుపదధ్యానముచేయుచు బ్రహ్మేంద్రాదిసురులెల్ల యేమిపలుకుచున్నారు.

63-క.
పారముగానని యీభవ
వారిధిని దరింపజేయువరదునికొఱకై
మూరెడు యమునానదిలో
సారెకు వర్ధిల్లవేడు చందముగనరే.

64-వ.
అంతట గోపికామణులు యమునాదేవివలన సౌఖ్యంబులేమియులేకమహావ్యసనముబొందినవారలై యిట్లనిరి.

65-సీ.
”బాలభావముతోడ బణతులపాలిండ్ల -
పైబవ్వళించేటి పద్మనాభు
నింటింట జొరబడి యిల్లాండ్లబట్టుచు -
వేడ్కగాదిరిగేటి విమలహృదయు
ముద్దుగారగ నూరి ముదితలనేలుచు
- నీడనుశోభిల్లు నిర్మలాత్ము
స్త్రీబుద్ధివల్లను చెరుచుకొంటిమిగాక -
యేలదెచ్చితిమమ్మ యేలువిభుని
తల్లడిల్లెడికాళింది దాటితల్లి!
చెంత-గృష్ణునియేవేళ జేర్తుమమ్మ!”
యనుచు దారుణ్యవతులెల్ల నలరుచుండ -
జూచిమదిలోననగుచుండె సుముఖుడపుడు.

66-వ.
అట్టిసమయమున శ్రీకృష్ణదేవుడు గోపికామణులనేచుటకైజాలిచెందినవానివలె నిట్లనియె.

67-ద్వి.
భామలమ్మెడు రేగుపండ్లకై నేను
కామించి ముత్యముల్‌ కరములనిండ
నునుచుక నేరాగ నుప్పొంగిమీరు
కనుల ద్రి ప్పుచునెత్తికొనివేడ్కతోడ
మంజుళముఖులార! మదవతులార!
కొంజకననుదేగ గొబ్బుననిటకు
అపుడునేరానని యాడుకోలేక
యిపుడుశోకించుట హాసముగాదె
యింతకువచ్చుట యెఱుగలేనైతి
యింతులనమ్మరా దెంతవారికిని.

68-వ.
వైద్యుడువెసనపడుచందంబున కృష్ణదేవుండనినవినిగోపికలు మిక్కిలివెసనపడుచు యేమనుచున్నారు.

69-ఉ.
మానునబెట్టుతేనియను మానకదెచ్చిమదించి మానినీ!
తానుభుజింపలేక వసుధాస్థలి నొలకబోసుకొన్న చం
దాన పురంబునన్వెలయు దానవవైరినిగూడలేకనే
మానముపోవనాయె మనమందరిబాపము బోసుకొంటిమే.

70-వ.
అనుచునంతట గోపికామణులు జన్మాంతరకృతపూజాఫలములదలచి యేమనిపలుకుచున్నారు.

కీర్తన. - 14.
ఘంటా - ఆది

71-వ.
ఈవిధంబున వ్యసనాక్రాంతలై కలవరించు గోపికాసుందరులజూచి శ్రీకృష్ణదేవుడు బ్రతుకనుపాయముబలికే దెటులనిన.

72-ఉత్సాహ.
అంగలార్చరాదు ఓ భుజంగవేణులార! యా
యంగజారికైన కర్మమంతరానలంబు సా
రంగనేత్రలార! పంచరంగుకంచుకంబులన్‌
బొంగివచ్చునీటికట్టె బొందుగాగనుంచరే?

73-వ.
ఆపత్కాలోపాయమైనవార్తలవిని గోపికామణు లేమిసేయుచున్నారనిన.

74-క.
ఆమనవిని విని సుదతులు
క్షేమముకొఱకైముదాన శీఘ్రముగానే
యేమరక కంచుకమ్ములు
నేమముతోను నుపదాన నిల్వకపోయెన్‌.

75-వ.
నవరత్నఖచితకనకమయమైనకంచుకమ్ములు నౌకారంధ్రములోనునుపనందు నిలువక నిమిషముననీటబోజూచి గోపికామణు లిట్టులనిరి.

కీర్తన. - 15.
పున్నాగవరాళి - త్రిపుట

76-వ.
ఇవ్విధంబున నత్యంతవ్యసనంబుతోకన్నీరొల్కగా కలవరించేగోపికాసుందరులజూచి కృష్ణదేవుడేమనుచున్నాడు.

77-క.
“శోకింపవేళగాదిది
రాకాశశివదనలార! రజతమయంబౌ
నౌకారంధ్రములోపల
కోకలువదలించి మీరుగొబ్బుననిడరే.”

78-వ.
అనినంతట గోపికామణులు లజ్జాక్రాంతలై యేమనుచున్నారు.

79-క.
రాజముఖుండాడగవిని
రాజీవదళాక్షు లంతరంగములో సం
కోచముతో వ్యధజెందుచు
”స్త్రీజన్మంబేలకలిగె? ఛీ! ఛీ!” యనుచున్‌.

కీర్తన. - 16.
వరాళి - త్రిపుట

80-వ.
అంతట గోపికామణులు కృష్ణదేవుని నమ్మవచ్చుననియొకరితోనొకరు ఆలోచనచేసి యిటులనిరి.

81-క.
అగణితలోకాధారుడు
నిగమాగమసంచరుండు నిర్మలహృదయుం
డగధరుడనయము బ్రోచును
వగజూపడు వనితలార! వరదుండనుచున్‌.

కీర్తన. - 17.
మోహన - చాపు

82-వ.
అంతట గోపికామణులు వ్యసనాక్రాంతలై యేమనుచున్నారనిన.

83-ఉ.
లగ్నమదెట్టిదోవనితలందఱువచ్చినవేళదేవతల్‌
మగ్నులజేసిరో? కమలమందుజనించినవాని వ్రాతయో?
విఘ్నమువచ్చునా? యనుచు వింటిమివార్తలు విశ్వసింపుచున్‌
నగ్నలమైతి మేమిగతి నాథదుకూలములెందుగానమే!

84-వ.
అని గోపికామణులు జన్మాంతరసుకృతంబుచే జ్ఞానోదయమంది ప్రపంచభోగభాగ్యము లన్నియు నశ్వరమని యెంచి శ్రీకృష్ణమూర్తిపాదారవిందంబుచేరుటకై యోచించుమార్గంబెటులనిన.

85-చ.
బ్రతుకనుదారిగానమిక భారముతాళదు యోడలోపలన్‌
కుతికనుబట్టె నీరిపుడు గొబ్బున శ్రీహరిపాదపద్మముల్‌
మదినిదలంచుకొంచు వరమాధవనామము నోటబల్కరే!
పతితు లబ్రోచువాడు మనపాలిట కల్గిసుఖంబు లిచ్చునే!

86-వ.
అనితలంప నాసమయంబున సర్వాధారుండును, నిర్వికారుండును,నిరంజనుండును, ఆదిమధ్యాంతరహితుండును, జగన్మోహనాకారుండునుగా,దర్శనంబిచ్చినశ్రీకృష్ణదేవుని జూచి గోపికలిట్లనిరి.

కీర్తన. - 18.
పున్నాగవరాళి - ఆది

87-వ.
ఇవ్విధంబునకీర్తించుచున్న గోపికామణులజూచి అత్యంతపరమదయాళువైన శ్రీకృష్ణపరమాత్మ యేమనుచున్నారు.

88-చ.
పరమదయాకరుండు, నిజభక్తజనావను డప్రమేయు, డా
సురగణనీరదానిలుడు, శంకరమిత్రుడు, శాంతరూపు, డీ
తరుణులుపొందునట్టి పరితాపముజూచి కరంగి వేగమే
కరుణయొనర్పదల్చుచును గాంతలకిట్లనియెన్‌ బ్రియంబునన్‌.

89-క.
నన్నేధ్యానముసేయుచు
గన్నీరులనిలిపిమీరు కరయుగళముచే
గన్నులుమూసిభజింపుడు
పన్నుగ మీపాలివేల్పు ఫలమిచ్చుదయన్‌.

90-వ.
అనిపలికిన శ్రీకృష్ణదేవునిపలుకులువిని గోపికామణులు

91-సీ.
వ్యాధులుగలవారు వైద్యునిమాటలు
విశ్వాసముంతోడ వినినయటుల
పూర్ణగర్భిణులైన పొలతులెల్లను మంత్ర
సానిచెప్పినమాట సల్పినట్లు
పరిచారకాదులు భాగ్యవంతునిమాట
దప్పకవిన్నట్లు తరుణులెల్ల
పరమేశ్వరునిమాట భక్తితోవినికను
ల్మూసిభజించిరి వాసిమెరసి
తే. అంధకారంబు వర్షంబు నణగిపోయి
నోడదరిచేరవచ్చెను పోడిమిగను
కనకమయవస్త్రముల రమ్యకంచుకముల
జూచి యుప్పొంగిరావేళ సుదతులెల్ల.

92-వ.
అపుడు కోటిమన్మథాకారుడు, కువలయనేత్రుడైన శ్రీకృష్ణపరమాత్మనుజూచి గోపికామణు లేమిసేయుచున్నారనిన.

93-చ.
కలువలరాజుచందమున గాంతిచెలంగెడి కృష్ణుమోమునన్‌
దిలకపుచాకచక్యమును దివ్యసువర్ణపుగుండలంబులన్‌
జెలగు కపోలయుగ్మమును జేడియలందరుచూచినంతనే
తొలుతటి దుఃఖముల్మరచి తోడుతపాడిరి సంతసిల్లుచున్‌

94-వ.
మఱియు గోపికామణు లేమిసేయుచున్నారనిన.

95-ఉ.
మంజుళభాషు, రూపజితమన్మథు, జంద్రకులప్రదీపు, స
త్కుంజరపోషు, శోభననికుంజగృహాంతనివాసు, మౌనిహృ
త్కంజవిహారు, ధీరువర, కాంచనచేలుని జూచినంతనే
కంజదళాక్షులెల్ల హరి కౌగిటజేర్చిరి సంతసిల్లుచున్‌.

96-వ.
గోపికామణులు కృష్ణమూర్తికి శృంగారించునదెట్టులనిన.

కీర్తన. - 19.
పున్నాగవరాళి - ఆది

97-వ.
ఆసమయంబున గోపికారత్నములమధ్యంబున కృష్ణపరమాత్మ ప్రకాశించేదెటులనిన.

98-సీ.
ఋక్షబృందములోని రేరాజుచందాన
పక్షివాహనుడందు బరగుచుండె
సురలబృందములోని సురరాజుచందాన
పరమాత్ముడావేళ బరగుచుండె
నవరత్నరాజిలో నాయకమణిరీతి
పావనుడావేళ బరగుచుండె
కరిణీనిచయమున కరిరాజుచందాన
బాగుగాగృష్ణుండు బరగుచుండె
బ్రహ్మరుద్రాదివేల్పులు పద్మనాభు
చాకచక్యంబుగనుగొని సంతసిల్లి
కనకసుమపూజలొనరించి గాంచిహరిని
స్వస్వభవనమ్ములకునేగ సతులుజనిరి.

కీర్తన. - 20.
సౌరాష్ట్ర - చాపు

99-వ.
అంతటగోపికామణులు అత్యంతకుతూహలముచే కృష్ణదేవునిదోడ్కొనివిడిదిలోనుంచి మంగళముపాడేదెటులనిన.

కీర్తన. - 21.
సురటి - చాపు

ఫలశ్రుతి:

శ్లో.
త్యాగరాజకృతాం పుణ్యకథాం సాధుమనోహరాం
యేశృణ్వంతి నరాలోకే తేషాం కృష్ణఃప్రసీదతి.

కృత్యంతము

ఇతి త్యాగరాజవిరచిత నౌకాచరిత్రము సమాప్తము.