పోతన తెలుగు భాగవతము

4-482-క.

నను నుద్యతాయుధుఁడవై
మనుజేంద్ర! వధింపఁ బూని మసలెదు; నీకం
టెను నన్యుని నెవ్వని నే
ఘనముగ శరణంబు జొత్తుఁ గరుణాభరణా!

టీకా:

ననున్ = నన్ను; ఉద్యత్ = ఎత్తబడిన; ఆయుధవుండవు = ఆయుధము ధరించినవాడవు; ఐ = అయ్యి; మనుజేంద్ర = రాజా {మనుజేంద్రుడు - మనుజులకు ప్రభువు, రాజు}; వధింపన్ = సంహరింప; పూని = పూనుకొని; మసలెదు = తిరిగెదవు; నీ = నీ; కంటెన్ = కంటే; అన్యునిన్ = ఇతరుని; ఎవ్వని = ఎవరిని; నేన్ = నేను; ఘనముగ = గొప్పగ; శరణంబున్ = రక్షించమని; చొత్తున్ = వేడెదను; కరుణాభరణా = దయని ఆభరణముగకలవాడ.

భావము:

రాజా! నన్ను నీవే ఆయుధమెత్తి చంపడానికి పూనుకున్నావు. కరుణాసముద్రా! ఇంక నేను ఎవరిని శరణు వేడుకొనాలి?