పోతన తెలుగు భాగవతము

4-470-క.

శరణ శరణ్యుఁడ వగు నిను
శరణము వేఁడెదము; మాకు సత్కృప నన్నం
బరసి కృపచేసి ప్రోవుము
నరనాయక!” యనుచుఁ బ్రజలు నతులై పలుకన్.

టీకా:

శరణ = రక్షణ కోరెడివారికి; శరణ్యుడవు = అభయము నిచ్చెడి వాడవు; అగు = అయిన; నినున్ = నిన్ను; శరణము = రక్షణము; వేడెదము = కోరుతున్నాము; మాకున్ = మాకు; సత్ = మంచి; కృపన్ = దయతో; అన్నంబున్ = ఆహారము దొరకు ఉపాయము; అరసి = విచారించి; కృపన్ = దయతో; చేసి = చూపి; ప్రోవుము = కాపాడుము; నరనాయక = రాజ {నర నాయకుడు - నరుల (మానవుల)కు నాయకుడు, రాజు}; అనుచున్ = అంటూ; ప్రజలు = జనులు; నతులు = వినయముతో వంగినవారు; ఐ = అయ్యి; పలుకన్ = ప్రార్థించగా.

భావము:

రక్షణ కోరేవారికి అభయమిచ్చే నిన్ను శరణు వేడుకుంటున్నాము. రాజా! దయతో మాకు అన్నం పెట్టి రక్షించు’’ అని వినయంతో వంగి నమస్కరించి ప్రార్థించగా…