పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-921-శా.

బాలుం డీతఁడు; కొండ దొడ్డది; మహాభారంబు సైరింపఁగాఁ
జాలండో; యని దీని క్రింద నిలువన్ శంకింపఁగా బోల; దీ
శైలాంభోనిధి జంతు సంయుత ధరాచక్రంబు పైఁబడ్డ నా
కే లల్లాడదు; బంధులార! నిలుఁ డీ క్రిందం బ్రమోదంబునన్. "

టీకా:

బాలుండు = చిన్న పిల్లవాడు; ఈతడు = ఇతను; కొండ = పర్వతము; దొడ్డది = బాగా పెద్దది; మహా = మిక్కిలి; భారంబు = బరువైనది; సైరింపగాన్ = భరించుటకు; చాలండో = సరిపోడేమో; అని = అని; దీని = దీనికి; క్రింద = కింద; నిలువన్ = ఉండుటకు; శంకింపగాన్ = సందేహించుట; పోలదు = వలదు; ఈ = ఈ యొక్క; శైలంబున్ = కొండలు {శైలము - శిలలగుట్ట, కొండ}; అంభోనిధి = సముద్రము {అంభోనిధి - జలమునకు నిధానమైనది, సముద్రము}; జంతు = ప్రాణులతో; సంయుత = కూడినట్టి; ధరా = భూ; చక్రంబు = మండలము; పైబడ్డ = వచ్చి మీద పడినను; నా = నా యొక్క; కేలు = చేయి; అల్లాడదు = చలించదు; బంధులారా = ఓ బంధువులు; నిలుడీ = ఉండండి; ఈ = దీని; క్రిందన్ = కిందన; ప్రమోదంబునన్ = సంతోషముగ.

భావము:

గోవర్థనగిరిని ఎత్తిన శ్రీకృష్ణుడు గోపకుల నందరను దీని కిందకి రండి అని పిలుస్తున్నాడు –
"ఓ బంధువులారా! కృష్ణుడు ఏమో చిన్న పిల్లాడు. చూస్తే ఈ కొండ ఏమో చాలా పెద్దది. ఇతడు దీనిని మోయ గలడో లేడో అని సందేహించకండి. పర్వతాలు, సముద్రాలు, ప్రాణులు అన్నిటితో కూడిన ఈ భూమండలం అంతా మీద పడ్డా కూడ నా చెయ్యి వణకదు. మీ రందరు ఆనందంగా దీని కింద ఉండండి."