పోతన తెలుగు భాగవతము

3-325-క.

అగుణుఁడ నై లీలార్థము
జగములఁ గల్పింపఁ దలచు చతురుని నన్నున్
సగుణునిఁగా నుతియించితి
తగ సంతస మయ్యె నాకుఁ దామరసభవా!

టీకా:

అగుణుడను = నిర్గుణుడను; ఐ = అయి; లీల = లీలల; అర్థము = కోసము; జగములన్ = లోకములను; కల్పింపన్ = సృష్టింపను; తలచు = సంకల్పించు; చతురున్ = నేర్పరుని; నన్నున్ = నన్ను; సగుణునిగా = గుణములతో కూడినవానిగా; నుతియించితి = స్తుతించితివి; తగన్ = చక్కగా; సంతసము = సంతోషము; అయ్యెన్ = ఆయెను; నాకున్ = నాకు; తామరసభవా = బ్రహ్మదేవుడా {తామరసభవుడు - పద్మములో పుట్టిన వాడు, విష్ణువు}.

భావము:

కమలభవా! బ్రహ్మా! నిర్గుణుడనై, వినోదంకోసం జగత్తులను సృష్టించాలనుకున్న నన్ను సగుణ పరబ్రహ్మగా ప్రస్తుతించావు. నాకు ఎంతో సంతోషమైంది.