పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-580-తే.

శ్రీమదాంధులు సామంబుచేతఁ జక్కఁ
బడుదురే యెందు? బోయఁడు బసులఁ దోలు
పగిది నుగ్రభుజావిజృంభణ సమగ్ర
సుమహితాటోప మనిలోనఁ జూపకున్న.

టీకా:

శ్రీ = సంపదలవలని; మద = కొవ్వుచేత; అంధులు = కన్నులు కనుపించనివారు; సామంబున్ = మంచిగా చెప్పుట; చేతన్ = వలన; చక్కబడుదురే = బాగుపడుదురా, బాగుపడరు; ఎందున్ = ఎక్కడైనను; బోయడు = వేటగాడు; పసులన్ = జంతువులను; తోలు = తఱుమునట్టి; పగిదిన్ = విధమున; భుజ = భుజబలము యొక్క; విజృంభణ = విజృంభణమును; సమగ్ర = సంపూర్ణమైన; సుమహిత = మిక్కిలి అధికమైన; ఆటోపము = పరాక్రమమును; అని = యుద్ధము; లోనన్ = అందు; చూపకున్న = చూపించకపోయినచో.

భావము:

ఐశ్వర్య గర్వంతో గుడ్డివారైన కౌరవులు మంచి మాటలతో చక్కబడరు. బోయవాడు పశువులను తోలినట్లు యుద్ధరంగంలో భుజబలపరాక్రమం చూపి తోలితే తప్ప చక్కబడరు.