పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-538-క.

“బలభద్రుఁ డప్రమేయుం
డలఘుఁ డనంతుండు నతని యద్భుతకర్మం
బులు వినియు, దనియ దింకనుఁ
దెలియఁగ నా కానతిమ్ము దివ్యమునీంద్రా!”

టీకా:

బలభద్రుడు = బలరాముడు; అప్రమేయుండు = పరిమితి చేయ శక్యము కానివాడు, నిరూపింప రానివాడు, సరిగా తెలుసుకొన వలను పడనివాడు; అలఘుడు = గొప్పవాడు; అనంతుండు = అంతము లేనివాడు; అతని = అతని యొక్క; అద్భుత = అపురూపమైన; కర్మంబులు = పనులు; వినియున్ = ఎంతవినినను; తనియదు = తనవితీరదు; ఇంకనున్ = ఇంకను; తెలియగన్ = తెలియునట్లు; నాకున్ = నాకు; ఆనతిమ్ము = చెప్పుము; దివ్య = శ్రేష్ఠమైన; ముని = ఋషి; ఇంద్రా = ఉత్తముడా.

భావము:

“ఓ మునీశ్వరా! మహాత్ముడు బలరాముడు చేసిన ఆశ్చర్యకరమైన పనులను గురించి విని కూడ నాకు తృప్తి కలగటం లేదు. ఇంకా వివరంగా ఆయనను గురించి నాకు చెప్పండి”