దశమ స్కంధము - పూర్వ : అక్రూర నందాదుల సంభాషణ
- ఉపకరణాలు:
“శుభమే నీకుఁ? బ్రమోదమే సఖులకుం? జుట్టాలకున్ క్షేమమే?
యభయంబే ప్రజకెల్ల? గోత్రజుల కత్యానందమే? మామ ము
క్త భయుండే? వసుదేవ దేవకులు తత్కారాగృహం బందు మ
త్ప్రభవ వ్యాజ నిబద్ధులై బ్రతికిరే ప్రాణానిలోపేతులై?
టీకా:
శుభమే = మంచిగనే ఉన్నదికదా; నీ = నీ; కున్ = కు; ప్రమోదమే = సంతోషమేకదా; సఖుల్ = స్నేహితుల; కున్ = కు; చుట్టాలు = బంధువుల; కున్ = కు; క్షేమమే = కుశలమే కదా; అభయంబే = భయములు లేవుకదా; ప్రజల్ = ప్రజల; కిన్ = కు; ఎల్ల = అందరికి; గోత్రజుల్ = దాయాదుల; కున్ = కు; అతి = మిక్కిలి; ఆనందమే = సంతోషమే కదా; మామ = మా మేనమామ; ముక్త = విడువబడిన; భయుండే = భయము కలవాడే కదా; వసుదేవ = వసుదేవుడు {వసుదేవుడు - ధనాదికముచే ప్రకాశించువాడు}; దేవకులు = దేవకీదేవి; తత్ = ఆ యొక్క; కారాగృహంబున్ = చెరశాల; అందున్ = లో; మత్ = నా యొక్క; ప్రభవ = పుట్టుక అనెడి; వ్యాజ = నెపమున, వంకవలన; నిబద్ధులు = బంధింపబడినవారు; ఐ = అయ్యి; బ్రతికిరే = జీవించి ఉన్నారా; ప్రాణానిల = ప్రాణ వాయువులతో; ఉపేతులు = కూడినవారు; ఐ = అయ్యి.
భావము:
“అక్రూరా! నీకు కుశలమేనా? మీ స్నేహితులు అందరూ సంతోషంగా ఉన్నారు కదా! చుట్టాలకు క్షేమమా? ప్రజలంతా భయాలు లేకుండా ఉన్నారా? కులబంధువులు అందరూ ఆనందంగా ఉన్నారా? మా మామ కంసుడు నిర్భయంగా ఉన్నాడా? నన్ను కన్నారన్న సాకుతో కారాగారంలో బంధింపబడిన దేవకీ వసుదేవులు ప్రాణాలతో బ్రతికే ఉన్నారా? వివరంగా చెప్పు.