ద్విపదభాగవతం - కల్యాణకాండ : శ్రీకృష్ణుఁడు శతధన్వునిఁ జంపుట
ఆమాట విని కృష్ణుఁ డబల నూరార్చి
రాముఁడుఁ దానును రథమెక్కి కదలి
తరలాక్షిఁ దోడ్కొని ద్వారకాపురికి
నరుదేర శతధన్వుఁ డాశ్యమంతకము
నక్రూరునకు నిచ్చి యతిజవాశ్వంబు
విక్రమంబున నెక్క, హలియును దాను
పటురయంబున వానిపజ్జఁ దాఁకుటయుఁ
జటులత వాని యశ్వము జనం బెడలి
భరమోర్వకను బడి ప్రాణముల్ విడిచె.
తురగంబు కూలినఁ దోరంవు భీతి. 430
నాతఁడు కాల్నడ నరుగుటఁ జూచి
యాతతరయమున నరదంబుఁ ద్రోలి
ఘనచక్రధారచేఁ గంఠంబు నఱికి
తనువెల్ల నరసి రత్నముఁ గాన లేక
“శతధన్వు నూరకే చంపితి నకట!
ఇతడు మహామణి నెందుంచినాఁడొ?
అరసికొందము గాక” యని రథంబెక్కి
యరుదేర హలపాణి హరికిట్టులనియె.