నవమ స్కంధము : పరశురాముని కథ
- ఉపకరణాలు:
"క్రేపుం బాపకుఁ" డంచును
"నాపదలం బడితి" మనుచు "నంబా" యనుచుం
"జూపోవరు నృపు" లంచును
వాపోవన్ మొదవుఁ గొనుచు వచ్చిరి పురికిన్.
టీకా:
క్రేపున్ = దూడను; పాపకుడు = దూరము చేయకండి; అంచున్ = అంటు; ఆపదలన్ = ఆపదలలో; పడితిమి = పడిపోయాము; అనుచున్ = అనుచు; అంబా = అంబా; అనుచున్ = అంటు; చూపోరు = చూచి ఓర్వలేరు; నృపులు = రాజులు; అంచునున్ = అనుచు; వాపోవన్ = ఏడ్చుచుండగ; మొదవున్ = గోవును; కొనుచున్ = తీసుకుపోతూ; వచ్చిరి = చేరిరి; పురికిన్ = నగరికి.
భావము:
నన్ను దూడకు దూరం చేయకండి.” అంటు, “ప్రమాదంలో పడ్డానే” అంటూ, “రాజులు ఓర్వలేరు” అంటూ అంబా రావాలు చేస్తూ ఏడుస్తున్న గోవును తమ మహిష్మతీ నగరానికి లాక్కుపోసాగారు.