పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

నవమ స్కంధము : బుధుని వృత్తాంతము

  •  
  •  
  •  

9-385-వ.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

అని పలికిన బ్రహ్మకు నెదురుమాటాడ వెఱచి, మంతనంబున నయ్యింతి “చంద్రునికిం గన్నదాన” ననవుడు నా బాలకునకు "బుధుం' డని పేరు పెట్టి; చంద్రున కిచ్చి బ్రహ్మ చనియె; నంత.

టీకా:

అని = అని; పలికిన్ = అనగా; బ్రహ్మ = బ్రహ్మదేవున; కున్ = కి; ఎదురు = కాదని; మాటాడ = చెప్పుటకు; వెఱచి = బెదిరి; మంతనంబునన్ = రహస్యముగా; ఆ = ఆ; ఇంతి = కాంత; చంద్రున్ = చంద్రుని; కిన్ = కి; కన్నదానన్ = కంటిని; అనవుడు = చెప్పగా; ఆ = ఆ; బాలకున్ = పిల్లవాని; కున్ = కి; బుధుండు = బుధుడు; అని = అనెడి; పేరుపెట్టి = పేరును పెట్టి; చంద్రున్ = చంద్రుని; కిన్ = కి; ఇచ్చి = అప్పజెప్పి; బ్రహ్మ = బ్రహ్మదేవుడు; చనియెన్ = వెళ్ళిపోయెను; అంత = అప్పుడు.

భావము:

ఇలా బ్రహ్మదేవుడు బతిమాలగా, ఆయనకి ఎదురు చెప్పడానికి బెదిరి, మెల్లగా చంద్రుడికే కన్నాను అని చెప్పింది. బ్రహ్మదేవుడు పిల్లవానికి బుధుడు అని పేరు పెట్టి చంద్రునికి అప్పజెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. అప్పుడు.