అష్టమ స్కంధము : రాహువు వృత్తాంతము
- ఉపకరణాలు:
ఒకబొట్టుఁ జిక్క కుండఁగ
సకల సుధారసము నమర సంఘంబులకుం
బ్రకటించి పోసి హరి దన
సుకరాకృతిఁ దాల్చె నసుర శూరులు బెగడన్.
టీకా:
ఒక = ఒక్క; బొట్టున్ = చుక్కకూడ; చిక్కకుండగన్ = మిగలకుండ; సకల = అంత; సుధా = అమృతపు; రసమున్ = రసమును; అమర = దేవతా; సంఘంబుల్ = సమూహముల; కున్ = కు; ప్రకటించి = బాహాటముగా; పోసి = పోసి; హరి = విష్ణుమూర్తి; తన = తన యొక్క; సుకర = సాధువైన; ఆకృతిన్ = రూపును; తాల్చెన్ = ధరించెను; అసుర = రాక్షస; శూరులు = వీరులు; బెగడన్ = బెదిరిపోగ.
భావము:
విష్ణుమూర్తి ఒక్క చుక్క కూడా రాక్షసులకు మిగల్చకుండా, అమృతం అంతా దేవతలకు బాహాటంగా పోసి, మోహినీ రూపాన్ని వదలిపెట్టి నిజాకారాన్ని ధరించాడు. ఇదంతా చూస్తున్న రాక్షస వీరులు దుఃఖించారు.