పోతన తెలుగు భాగవతము

5.2-127-ఆ.

మఱియుఁ బెక్కుగతుల మాబోఁటి వారలఁ
బ్రోవ దలఁచి శేషమూర్తి సాత్త్వి
కస్వభావ మొందెఁ గడఁకతో నట్టి శే
షునకు మ్రొక్కుచుందు ననుదినంబు.

టీకా:

మఱియున్ = ఇంకను; పెక్కు = అనేక; గతులన్ = విధములుగా; మా = మా; బోటి = వంటి; వారలన్ = వారిని; ప్రోవన్ = కాపాడవలెనని; తలచి = భావించి; శేషమూర్తి = శేషసాయి; సాత్త్విక = సాత్త్వికమైన; స్వభావమున్ = స్వభావమును; ఒందెన్ = పొందెను; కడక = ప్రయత్నము; తోన్ = తోటి; అట్టి = అటువంటి; శేషున్ = శేషసాయి; కున్ = కి; మ్రొక్కుచుందున్ = నమస్కరించెదను; అనుదినంబున్ = ప్రతిదినము నందు;

భావము:

ఇంకా ఎన్నో విధాలుగా మావంటి వారిని కాపాడడం కోసం ఆ ఆదిశేషుడు సాత్త్విక స్వరూపుడై ఉన్నాడు. అటువంటి అనంతునికి ప్రతిదినమూ నమస్కరిస్తాము”.