చతుర్థ స్కంధము : పురంజను కథ
- ఉపకరణాలు:
ఈ ముల్లోకము లందును
నా మనమున రోష మొదవినన్ భయ రహితుం
డై మదిలోఁ బరితోషము
తో మెలఁగెడువానిఁ గానఁ దోయజనేత్రా!
టీకా:
ఈ = ఈ; ముల్లోకముల్ = మూడులోకముల {ముల్లోకములు - భూరః భువస్సువర్లోకములు అనడి త్రిలోకములు}; అందునున్ = లోను; నా = నా యొక్క; మనమునన్ = మనసులో; రోషము = కోపము; ఒదవినన్ = పుట్టినచో; భయ = భయము; రహితుండు = లేనివాడు; ఐ = అయ్యి; మది = మనసు; లోన్ = లో; పరితోషమున్ = సంతోషము; తోన్ = తోటి; మెలగెడు = తిరిగెడు; వానిన్ = వానిని; కానన్ = చూడలేదు; తోయజనేత్ర = స్త్రీ {తోయజనేత్ర - తోయజము (పద్మము) వంటి నేత్రములు కలామె, స్త్రీ}.
భావము:
కమలాక్షీ! నేను కోపిస్తే భయపడకుండా సంతోషంగా తిరుగ గల్గినవాడు ఈ ముల్లోకాలలో ఒక్కడైనా లేడు.