చతుర్థ స్కంధము : పురంజను కథ
- ఉపకరణాలు:
అని యీ గతిఁ బలికిన యా
వనజాక్షిఁ బురంజనుండు వరియించి ముదం
బున నన్యోన్యప్రీతిం
దనరుచుఁ దత్పురము చొచ్చి ధన్యుం డగుచున్
టీకా:
అని = అని; ఈ = ఈ; గతిన్ = విధముగ; పలికిన = పలుకగా; ఆ = ఆ; వనజాక్షిన్ = స్త్రీని {వనజాక్షి - వనజము (పద్మముల వంటి) అక్షి (కన్ను గలామె), స్త్రీ}; పురంజనుండు = పురంజనుడు {పురంజనుడు - పురమున (దేహమున) వసించెడివాడు (ఉండెడివాడు), జీవుడు, ఆత్మ}; వరియించి = వరించి; ముదంబునన్ = సంతోషముతో; అన్యోన్య = ఒకరినొకరు; ప్రీతిన్ = ప్రేమ యందు; తనరుచున్ = అతిశయించుచున్; తత్ = ఆ; పురమున్ = పురమును; = చొచ్చి = ప్రవేశించి; ధన్యుండు = భాగ్యవంతుడు; అగుచున్ = అవుతూ.
భావము:
అని ఈ విధంగా పలికిన ఆ స్త్రీని పురంజనుడు వరించాడు. వారిద్దరూ ఒకరిపై ఒకరు ప్రీతి కలవారై ఆ పట్టణంలో ప్రవేశించారు.