తృతీయ స్కంధము : కృష్ణాది నిర్యాణంబు
- ఉపకరణాలు:
తదనంతరంబ హరి దన
హృదయాబ్జము నందు ముకుళితేక్షణముల స
మ్మదమునఁ జూచుచు నానత
వదనుండై యుండె ముదము వఱలఁగ ననఘా!
టీకా:
తదనంతరంబ = తరువాత; హరిన్ = కృష్ణుని {హరి – సర్వ సంచిత పాపములను హరించువాడు, విష్ణువు}; తన = తన; హృదయ = హృదయము అను; అబ్జము = పద్మము; అందు = లో; ముకుళిత = మూసిన; ఈక్షణములన్ = కన్నులలో; సమ్మదమునన్ = సంతోషముతో; చూచుచున్ = చూస్తూ; ఆనత = వంచిన; వదనుండు = శిరస్సు కలవాడు; ఐ = అయి; ఉండెన్ = ఉండెను; ముదము = సంతోషము; వఱలగన్ = అతిశయించగా; అనఘా = పుణ్యాత్ముడా.
భావము:
. ఓ పుణ్యాత్ముడా! విదురుడా! విను, అలా చూసి కన్నులు మూసుకున్నవాడైన మైత్రేయ మహర్షి తన హృదయకమలంలో పదిలపరచుకున్న ఆ భగవంతుణ్ణి సంతోషంతో సందర్శించుకుంటూ తలవంచుకొని నిలబడ్డాడు.