పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

దశమ స్కంధము - ఉత్తర : విప్రుని ఘనశోకంబు

  •  
  •  
  •  

10.2-1287-క.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

మున దురహంకారము
ముగఁ బొడముటయు, నపుడు వ్వడి విప్రుం
నుఁగొని యచ్చటిజనములు
వినఁగా నిట్లనియె రోషవిహ్వలమతియై.

టీకా:

మనమునన్ = మనసు నందు; దురహంకారము = చెడ్డగర్వము; ఘనముగన్ = అధికముగా; పొడముటయున్ = కలుగుటచేత; అపుడు = అప్పుడు; కవ్వడి = అర్జునుడు {కవ్వడి - కవ + వడి, రెండు చేతులలోను వడి కలవాడు, అర్జునుడు}; విప్రున్ = బ్రాహ్మణుని; కనుగొని = చూసి; అచ్చటి = అక్కడి; జనములు = ప్రజలు; వినగా = వినుచుండగా; ఇట్లు = ఈ విధముగ; అనియె = పలికెను; రోష = కోపముచేత; విహ్వల = స్వాధీనత తప్పిన; మతి = బుద్ధికలవాడు; ఐ = అయ్యి.

భావము:

అర్జునుడి మనసులో దురహంకారం పెచ్చుమీరింది. రెండు చేతులతో వడిగా బాణాలు వేయగలిగిన ఆ మహావీరుడు రోషంతో వశంతప్పి, అక్కడి జనాలు అందరు వినేలా విప్రుడితో ఇలా అన్నాడు.