పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-1237-క.

శకుని యను దైత్యు తనయుఁడు
వృకుఁ డనువాఁ డొకఁడు దుర్వివేకుఁడు సుజన
ప్రకరముల నలఁపఁ దెరువున
నొకనాఁ డొదిగుండి దివ్యయోగిం గడఁకన్.

టీకా:

శకుని = శకుని; అను = అనెడి; దైత్యు = రాక్షసుని; తనయుడు = కొడుకు; వృకుడు = వృకుడు; అను = అనెడి; వాడు = అతడు; ఒకడు = ఒకతను; దుర్వివేకుడు = దుష్టబుద్ధి కలవాడు; సుజన = దేవతల, సజ్జనుల; ప్రకరములన్ = సమూహములను; అలపన్ = శ్రమపెట్టుటకు; తెరువునన్ = దారిలో, మార్గములో; ఒక = ఒకానొక; నాడున్ = దినమున; ఒదిగి = దాగి; ఉండి = ఉండి; దివ్యయోగి = దేవర్షి; కడకన్ = పూని.

భావము:

శకుని అనే రాక్షసుని కొడుకు వృకాసురుడు. వాడు దుర్మార్గుడు. సుజనులను దారికాచి బాధించేవాడు. అలా ఒకనాడు రాక్షసుడు ఒక దారిలో దాగి ఉండి అటు వెళ్తున్న నారద మహర్షిని చూసాడు.