పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-1111-క.

హతశేషులు సొక్కాకుల
గతిఁ దూల నిశాతపవనకాండముల సము
ద్ధతి నేసి తోలి విజయో
న్నతుఁడై నిజనగరి కేగె నగధరుఁ డంతన్.

టీకా:

హత = చావగా; శేషులు = మిగిలినవారు; చొక్కాకుల = ఎండుటాకుల, రాలుటాకుల; గతిన్ = వలె; తూలన్ = పడిపోగా; నిశాత = వాడియైన; పవనకాండములన్ = వాయవ్యాస్త్రములను; సమ = మిక్కిలి; ఉద్ధతిన్ = దూకుడుతో; ఏసి = వేసి; తోలి = తఱిమి; విజయ = గెలుపువలని; ఉన్నతుడు = గొప్పవాడు; ఐ = అయ్యి; నిజ = తన; నగరి = పట్టణమున; కిన్ = కి; ఏగెన్ = వెళ్ళెను; నగధరుడు = కృష్ణుడు; అంతన్ = అంతట.

భావము:

చావుతప్పి బ్రతికిపోయినవారు ఎండుటాకుల్లాగా ఎగిరి నలుదిక్కులకూ పారిపోయేలా శ్రీకృష్ణుడు వాయవ్యాస్త్రాన్ని ప్రయోగించాడు. ఈ విధంగా నాతోపాటు విజయాన్ని వరించి గిరిధారి నన్ను తీసుకుని ద్వారకకు చేరుకున్నాడు.