పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-1007-క.

"వనజోదర! గురుమందిర
మున మనము వసించునాఁడు ముదమునఁ గావిం
పని పను లెవ్వియుఁ గలవే?
విను మవి యట్లుండనిమ్ము విమలచరిత్రా!

టీకా:

వనజోదర = కృష్ణ; గురు = గురువు యొక్క; మందిరమునన్ = గృహము నందు; మనము = మనము; వసించు = ఉండెడి; నాడున్ = రోజులలో; ముదమునన్ = సంతోషముతో; కావింపన = చేయనట్టి; పనులు = పనులు; ఎవ్వియున్ = ఏమైన; కలవే = ఉన్నాయా; వినుము = వినుము; అవి = వానిని; అట్లు = అలా; ఉండనిమ్ము = ఉండనిమ్ము; విమల = నిర్మలమైన; చరిత్రా = నడవడికలవాడా.

భావము:

“ఓ సచ్చరితుడా! దామోదరా! గురువుగారి ఆశ్రమంలో సంతోషంతో మనం చేయని పనులు ఏమైనా అసలు ఉన్నాయా? అది అలా ఉండనీ కాని నా మాట విను.