పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-1005-క.

కని గారవించి యాయన
మనలం దోడ్కొనుచు నాత్మమందిరమునకుం
జనుదెంచుట లెల్లను నీ
మనమునఁ దలఁతే" యటంచు మఱియుం బలికెన్.

టీకా:

కని = చూసి; గారవించి = గారాబములు చూపి; ఆయన = ఆ గురువు; మనలన్ = మనలను; తోడ్కొనుచున్ = కూడా తీసుకొని వెళ్తూ; ఆత్మ = తన; మందిరమునకున్ = ఇంటికి; చనుదెంచుట = వచ్చుట; ఎల్లను = అంత; నీ = నీ యొక్క; మనమునన్ = మనసు నందు; తలతే = గుర్తు చేసుకుంటావా; అట = అని; అంచున్ = అనుచు; మఱియున్ = ఇంకను; పలికెన్ = చెప్పెను.

భావము:

ఇలా దీవించి, పిమ్మట గురువు సాందీపని వాత్సల్యంతో మనలను తన ఆశ్రమానికి తీసుకుని వెళ్ళాడు. ఇవన్నీ నీవు తలచుకుంటూ ఉంటావా?” అని కుచేలునితో శ్రీకృష్ణుడు మరల ఇలా అన్నాడు.