పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-912-క.

అంతం బోవక కినుక న
నంతుఁడు విలయార్కమండలాయతరుచి దు
ర్దాంతంబగు చక్రంబు ని
తాంతంబుగఁ బూన్చి సాల్వధరిణిపుమీఁదన్.

టీకా:

అంతన్ = దానితో; పోవక = పోకుండా; కినుకన్ = కోపముతో; అనంతడు = కృష్ణుడు; విలయ = ప్రళయకాలపు; అర్క = సూర్య; మండల = మండలము యొక్క; ఆయత = విస్తారమైన; రుచిన్ = ప్రకాశముచేత; దుర్దాంతంబు = అణపరానిది; అగు = ఐన; చక్రంబున్ = చక్రమును; నితాంతంబుగన్ = మిక్కిలి బలముగ; పూన్చి = అందుకొని, ధరించి; సాల్వ = సాల్వదేశపు; ధరణిపు = రాజు; మీదన్ = పైన.

భావము:

అంతటితో ఆగకుండా శ్రీకృష్ణుడు ప్రళయకాల సూర్యమండల ప్రభలను వెదజల్లే సుదర్శన చక్రాన్ని సాల్వుడి మీద ప్రయోగించాడు.