దశమ స్కంధము - ఉత్తర : సాళ్వుని వధించుట
- ఉపకరణాలు:
హరి దనమీఁద ఘోరనిశితాశుగజాలము లేయు సాల్వభూ
వరు వధియింపఁ గోరి బహువారిద నిర్గతభూరివృష్టి వి
స్ఫురణ ననూన తీవ్రశరపుంజములన్ గగనంబుఁ గప్పి క్ర
చ్చఱ రిపు మౌళిరత్నమునుఁ జాపము వర్మముఁ ద్రుంచి వెండియున్.
టీకా:
హరి = కృష్ణుడు; తన = తన; మీదన్ = పైన; ఘోర = భయంకరములైన; నిశిత = వాడియైన; ఆశుగజాలము = బాణ సముదాయము; ఏయు = వేయుచున్న; సాల్వ = సాల్వ; భూవరున్ = రాజును; వధియింపన్ = చంపవలెనని; కోరి = కోరి; బహు = పెక్కు; వారిద = మేఘములనుండి; నిర్గత = పడెడి; భూరి = అతిపెద్దదైన; వృష్టి = వాన వలె; విస్ఫురణన్ = కనబడునట్లు; అనూన = మిక్కిలి; తీవ్ర = తీక్షణమైన; శర = బాణముల; పుంజములన్ = సమూహములచేత; గగనంబున్ = ఆకాశమును; కప్పి = ఆవరించి; క్రచ్ఛఱ = శీఘ్రమే; రిపు = శత్రువు యొక్క; మౌళి = కీరీటము నందలి; రత్నమున్ = మణిని; చాపమున్ = వింటిని; వర్మమున్ = కవచమును; త్రుంచి = చీల్చివేసి; వెండియున్ = ఇంకను.
భావము:
అప్పుడు తన మీద పదునైన బాణాలను గుప్పిస్తున్న సాల్వుడిని చంపటానికి శ్రీకృష్ణుడు నిశ్చయించుకొని, తన తిరుగులేని తీవ్రమైన బాణాలను వర్షధారలవలె ప్రయోగిస్తూ ఆకాశాన్ని కప్పివేసి శత్రువు కిరీటాన్నీ ధనుస్సునూ కవచాన్నీ ఛేదించి వేశాడు.