పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-862-క.

శుకుఁ డా యోధన విజయో
త్సుకమతి బాహాబలంబు సొప్పడ విశిఖ
ప్రకరంబులఁ దను శౌర్యా
ధికుఁ డన విద్వేషిబలతతిం బరిమార్చెన్.

టీకా:

శుకుడు = శుకుడు అనువాడు; ఆ = ఆ; యోధన = యుద్ధము నందు; విజయ = గెలుచు టందు; ఉత్సుకమతిన్ = తమకముతో; బాహాబలమున్ = భుజబలము; చొప్పడన్ = విశద మగునట్లు; విశిఖ = బాణముల; ప్రకరంబులన్ = సమూహములచేత; తనున్ = తనను; శౌర్య = వీరా; అధికుడు = అగ్రేసరుడు; అనన్ = అనునట్లు; విద్వేషి = శత్రు; బల = సేనా; తతిన్ = సమూహమును; పరిమార్చెన్ = చంపెను.

భావము:

యోధుడైన శుకుడు యుద్ధవిజయకాంక్షతో చెలరేగి తన భుజబలం విశదం అయ్యేలా శరసమూహంతో శత్రు సేనావ్యూహాన్ని నాశనం చేసాడు.