పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

దశమ స్కంధము - ఉత్తర : బలుడు నాగనగరం బేగుట

  •  
  •  
  •  

10.2-576-క.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

ను మాటలు విని కౌరవ
నాయకుఁ డాత్మ నలిగి "చాలుఁ బురే? యే
నఁ గలదు కాలగతి? చ
క్కనఁ గాలం దొడుగు పాదులు దల కెక్కెన్.

టీకా:

అను = అనెడి; మాటలు = పలుకులు; విని = విని; కౌరవజననాయకుడు = దుర్యోధనుడు; ఆత్మన్ = మనస్సు నందు; అలిగి = కోపించి; చాలున్ = చాలించు; పురే = ఔరా; ఏమనగలదు = ఏమనుట కున్నది; కాల = కాలము యొక్క; గతి = ప్రభావము; చక్కనన్ = చక్కగా; కాలన్ = కాళ్ళకు; తొడుగు = తొడుగుకొను; పాదుకలు = చెప్పులు; తల = తల; కున్ = మీదకి; ఎక్కెన్ = ఎక్కినవి.

భావము:

అంటున్న బలరాముడి మాటలకు దుర్యోధనుడికి బాగా కోపం వచ్చింది. “చాలు చాలు. కాలవైపరీత్యం కాళ్ళకు తొడిగే చెప్పులు తలమీదకి ఎక్కాయి...