పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-505-క.

అవి యెల్లఁ దాల్చి హలధరుఁ
డవిరళగతి నొప్పి వల్లవాంగనలునుఁ దా
దివిజేంద్రుఁ బోలి మహి తో
త్సవమున వర్తించుచుండె సౌఖ్యోన్నతుఁ డై.

టీకా:

అవి = వాటిని; ఎల్లన్ = అన్నిటిని; తాల్చి = ధరించి; హలధరుడు = బలరాముడు; అవిరళ = మంద, నెమ్మదైన; గతిన్ = గమనముతో; ఒప్పి = చక్కగా ఉండి; వల్లవ = గోపికా; అంగనలునున్ = స్త్రీలు; తాన్ = అతను; దివిజేంద్రున్ = దేవేంద్రుని; పోలి = వలె; మహిత = మిక్కుట మైన; ఉత్సవమునన్ = సంతోషముతో; వర్తించుచుండెన్ = మెలగుచుండెను; సౌఖ్య = సుఖ మనుభవించుటలో; ఉన్నతుడు = గొప్పవాడు; ఐ = అయ్యి.

భావము:

వాటిని అన్నిటినీ ధరించి, గోపాంగనలతో గూడిన బలరాముడు అలా దేవేంద్ర సౌఖ్యాలలో మునిగితేలుతూ ఆనందంతో విహరించాడు.