పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-372-క.

సురుచిర మృదుతల్పంబునఁ
బరిరంభణ సరసవచన భావకళా చా
తురి మెఱయ రాకుమారుఁడు
తరుణీమణిఁ బొందె మదనతంత్రజ్ఞుండై.

టీకా:

సు = మిక్కిలి; రుచిర = చక్కటి; మృదు = మెత్తని; తల్పంబునన్ = పానుపుమీద; పరిరంభణ = కౌగిలింతల; సరసవచన = సరసపుమాటల; భావ = భావముల; కళా = కళల; చాతురి = నేర్పు; మెఱయన్ = ప్రకాశింపగా; రాకుమారుడు = ప్రద్యుమ్నుడు; తరుణి = స్త్రీలలో; మణిన్ = శ్రేష్ఠురాలిని; పొందెన్ = కూడెను; మదన = రతి; తంత్రఙ్ఞుండు = శాస్త్రము తెలిసినవాడు; ఐ = అయ్యి.

భావము:

అలా మేల్కొన్న అనిరుద్ధుడు ఆ అందమైన మృదుతల్పము మీద కౌగిలింతలతో సరస సల్లాపములతో ఉషాసుందరిని ఉత్సాహపరుస్తూ శృంగారలీలా విలాసములలో ఓలలాడాడు.