పోతన తెలుగు భాగవతము

10.2-89-వ.

అని యిట్లక్రూరుం డుత్తరంబు పలికిన నమ్మహామణి యక్రూరుని యొద్ద నునిచి, వెఱచి శతధన్వుండు తురగారూఢుండై శతయోజన దూరంబు సనియె; గరుడ కేతనాలంకృతంబైన తేరెక్కి రామ కృష్ణులు వెనుచని; రంత నతండును మిథిలానగరంబుఁజేరి తత్సమీపంబు నందు.

టీకా:

అని = అని; ఇట్లు = ఈ విధముగ; అక్రూరుడు = అక్రూరుడు; ఉత్తరంబున్ = బదులు; పలికినన్ = చెప్పగా; ఆ = ఆ ప్రసిద్ధమైన; మహా = గొప్ప; మణిన్ = రత్నమును; అక్రూరుని = అక్రూరుని; ఒద్దను = దగ్గర; ఉనిచి = ఉంచి; వెఱచి = భయపడి; శతధన్వుండు = శతధన్వుడు; తురగ = గుఱ్ఱము; ఆరూఢుండు = ఎక్కినవాడు; ఐ = అయ్యి; శత = నూరు (100); యోజన = ఆమడల; దూరంబున్ = దూరము; చనియెన్ = పోయెను; గరుడ = గరుడుని చిత్రించిన; కేతన = జండాచే; అలంకృతంబు = అలంకరింపబడినది; ఐన = అయిన; తేరు = రథమును; ఎక్కి = ఎక్కి; రామ = బలరాముడు; కృష్ణులు = కృష్ణులు; వెను = వెంబడించి; చనిరి = పోయిరి; అంతన్ = అంతట; అతండును = అతనుకూడ; మిథిలా = మిథిల అనెడి; నగరంబున్ = పట్టణము; చేరి = దగ్గరకుపోయి; తత్ = దాని; సమీపంబున్ = దగ్గర; అందున్ = లో;

భావము:

ఆ విధంగా అక్రూరుడు అనగానే, శతధన్వుడు శమంతకమణిని అక్రూరుడికి ఇచ్చి, భయంతో గుఱ్ఱమెక్కి నూరుయోజనల దూరం పారిపోయాడు. గరుడధ్వజం వెలుగొందే రథం ఎక్కి రామకృష్ణులు అతనిని వెంటాడారు. శతధన్వుడు మిథిలానగరం చేరాడు.