పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-768-క.

చేగ గల చెఱకువింటను
బాగుగ నీలోత్పలంబు బాణంబుగ సం
యోగంబు చేసి మదనుఁడు
వేగంబున విరహిజనుల వేటాడె నొగిన్.

టీకా:

చేగ = చేవ, పటువైన; చెఱుకు = చెరుకుగడ; వింటను = విల్లు నందు; బాగుగున్ = చక్కగా; నీలోత్పలంబున = నల్ల కలువపూవును; బాణంబుగా = అమ్ముగా; సంయోగంబు = సంధించుట; చేసి = చేసి; మదనుడు = మన్మథుడు; వేగంబునన్ = వడిగా; విరహిజనులన్ = విరహము (ప్రియుల ఎడబాటు) గలవారిని; వేటాడెన్ = వేటాడెను; ఒగిన్ = పూనికతో.

భావము:

మన్మథుడు తన చేవగల చెరకువింట నల్లకలువను శరంగా సంధించి బహు వేగంగా విరహము గలవారలను వేటాడసాగాడు.