పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-459-క.

వనజాక్షుఁడు ము న్నరిగిన
మునుపడఁగా నతని నేనె ముట్టెద ననుచుం
జని మునుముట్టనివానిన్
మునుముట్టినవాఁడు నవ్వు మొనసి నరేంద్రా!

టీకా:

వనజాక్షుడు = కృష్ణుడు; మున్ను = ముందుకు; అరిగినన్ = పోగా; మునుపడన్ = ముందుగా; అతనిన్ = అతనిని; నేనె = నేనే; ముట్టెదన్ = ముట్టుకొనెదను; అనుచున్ = అంటూ; చని = వెళ్ళి; మును = ముందుగా; ముట్టని = ముట్టుకొనని; వానిన్ = అతనిని; మును = ముందుగా; ముట్టిన = ముట్టుకొన్న; వాడు = అతను; నవ్వున్ = ఎగతాళిచేయును; మొనసి = పూని; నరేంద్రా = రాజా {నరేంద్రుడు - నరులకు ఇంద్రుని వంటి వాడు, రాజు}.

భావము:

మహారాజా! కృష్ణుడు ముందు వెళ్తుంటే, ఇద్దరు బాలకులు కృష్ణుణ్ణి “నేనే అంటే నేనే ముందు ముట్టుకుంటాను” అంటూ పరుగు లెత్తారు. ముందు ముట్టుకోగలిగినవాడు ముట్టుకోలేనివాడిని చూసి పకపక నవ్వాడు.