దశమ స్కంధము - పూర్వ : జరాసంధుని విడుచుట
- ఉపకరణాలు:
"దుఃఖింపం బనిలేదు; పొమ్ము; బలసందోహంబులం దెమ్ము; చే
తఃఖేదం బెడలంగ రమ్ము; రిపులం దండింపు; కాదేని భూ
స్వఃఖేలజ్జన మెల్ల మెచ్చ నృప! నీ శౌర్యోన్నతుల్ జూపి మే
దఃఖండంబులు భూతముల్ దినఁ దనుత్యాగంబు చేయం దగున్."
టీకా:
దుఃఖింపన్ = విచారించవలసిన; పని = అవుసరము; లేదు = లేదు; పొమ్ము = వెళ్ళిపో; బల = సైన్యముల; సందోహంబులన్ = సమూహములను; తెమ్ము = తీసుకురా; చేతస్ = మనసులోని; ఖేదము = వ్యాకులత; ఎడలన్ = తొలగునట్లు; కరమ్ము = అధికముగా; రిపులన్ = శత్రువులను; దండింపు = శిక్షింపుము; కాదు = అలాకాని; ఏని = ఎడల; భూ = భూలోకమున; స్వః = స్వర్గలోకమున; ఖేలత్ = విహరించెడి; జనము = వారు; ఎల్లన్ = అందరు; మెచ్చన్ = శ్లాఘించునట్లు; నృప = రాజా; నీ = నీ యొక్క; శౌర్య = పౌరుషము యొక్క; ఉన్నతులున్ = అధిక్యములను; చూపి = కనబరచి; మేదః = మెదడుకండల; ఖండంబులున్ = ముక్కలు; భూతముల్ = పిశాచములు; తినన్ = తినునట్లు; తనుత్యాగంబున్ = చనిపోవుట; చేయన్ = చేయుట; తగున్ = యుక్తమగును.
భావము:
“ఓ నరపతీ! నీవు దుఃఖించవలసిన అవసరం లేదు. పొమ్ము. సేనలను సమకూర్చుకుని మనోవ్యధ తొలగేలా మళ్ళీ రా. శత్రువులను శిక్షించు. లేకపోతే భూలోక, స్వర్గలోకాలలో సంచరించే వాళ్ళు మెచ్చుకునేలా నీ పరాక్రమాతిశయం చాటి, నీ మెదడు ముక్కలు పిశాచాలు తినేలా నీ దేహాన్నివదలి పెట్టు.”