పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-1490-ఆ.

కాము శరము వోలెఁ గమలారికళ వోలె
మెలఁగి యాడనేర్చు మెఱుఁగు బోలె
నిఖిలభువనమోహినీదేవతయుఁ బోలెఁ
జెలువు మెఱసియున్న చెలువఁ గనియె.

టీకా:

కాము = మన్మథుని; శరము = బాణము; బోలెన్ = వలె; కమలారి = చంద్రుని; కళ = కాంతి; బోలెన్ = వలె; మెలగి = నడచుచు; ఆడ = నటనలు; నేర్చు = నేర్చుకొన్న; మెఱుగున్ = మెరుపు తీగ; బోలెన్ = వలె; నిఖిల = ఎల్ల; భువన = లోకములను; మోహినీ = మోహింపజేసెడి; దేవతయున్ = దేవత; బోలెన్ = వలె; చెలువున్ = సౌందర్యముతో; మెఱసి = మెరిసిపోతు; ఉన్న = ఉన్నట్టి; చెలువన్ = అందగత్తెను; కనియె = చూచెను.

భావము:

మన్మథబాణంలాగ; కమలాలకు శత్రువైన చంద్రుని కళలలాగ; కదలాడుతున్న మెరుపు తీగలాగ; సకల జగత్తులనూ సమ్మోహపరిచే మోహినీ దేవతలాగా తన గృహంలో వెలిగిపోతూ ఉన్న ఆ సుందరాంగి కుబ్జను శ్రీకృష్ణుడు చూసాడు.