పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-1457-వ.

కని హరి దన్నుం బ్రార్థింపఁ బుత్తెంచిన దూత యని కల్పించుకొని యుద్ధవునికి నన్యాపదేశంబై యెఱుకపడ నయ్యళికిం దొయ్య లిట్లనియె.

టీకా:

కని = చూచి; హరి = కృష్ణుడు; తన్ను = ఆమెను; ప్రార్థింపన్ = వేడుకొనుటకు; పుత్తెంచిన = పంపించినట్టి; దూత = రాయబారి; అని = అని; కల్పించుకొని = భావించుకొని; ఉద్ధవుని = ఉద్ధవుని; కిన్ = కి; అన్యాపదేశంబు = వంకపెట్టి చెప్పునది {అన్యాపదేశము – అన్య వస్తు నెపనముగ చెప్పబడునది}; ఐ = అయి; ఎఱుకపడన్ = తెలియునట్లుగ; ఆ = ఆ యొక్క; అళి = తుమ్మెద; కిన్ = కి; తొయ్యలి = వనిత; ఇట్లు = ఇలా; అనియె = పలికెను.

భావము:

అలా తుమ్మెదను చూసిన ఆ గోపిక తనను వేడుకోవడం కోసం ప్రియుడు పంపిన దూతగా కల్పించుకుని, ఉద్ధవుడికి తెలిసేలా ఆ భ్రమరంతో అన్యాపదేశంగా ఇలా అనసాగింది.