పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-1263-క.

ఘోర కరాగ్రతలంబున
ధీరుఁడు కృష్ణుండు శిరము దెగిపడఁ గొట్టెం
బౌరుల గుండెలు పగులఁగ
వీరోద్రేకిన్ మదావివేకిన్ జాకిన్.

టీకా:

ఘోర = భయంకరమైన; కరాగ్రతలంబునన్ = అరచేతితో; ధీరుడు = ధైర్యవంతుడు; కృష్ణుండు = కృష్ణుడు; శిరమున్ = తల; తెగి = తెగిపోయి; పడన్ = పడిపొవునట్లుగ; కొట్టెన్ = కొట్టెను; పౌరుల = పురజనుల; గుండెలు = హృదయములు; పగులగన్ = ముక్క లగునట్లు; వీర = మితిమీరిన; ఉద్రేకిన్ = ఉద్రేకము కలవానిని; మద = గర్వముచేత; అవివేకిన్ = తెలివిమాలినవానిని; చాకిన్ = రజకుని.

భావము:

ఆ రజకుడు అలా బీరంతో రెచ్చిపోవడంతో, పొగరుబోతుతనంతో తెలివితప్పి మెలగడంతో, భయంకర మైన తన అరచేత్తో ధీరుడైన శ్రీకృష్ణుడు తల తెగిపడేలా కొట్టాడు. అది చూసిన నగరంలోని ప్రజల గుండెలు పగిలిపోయాయి.