దశమ స్కంధము - పూర్వ : వ్రేతలు కలగుట
- ఉపకరణాలు:
"మేటి గృహస్థు బ్రహ్మ యని మిక్కిలి నమ్మితి మమ్మ! చూడ నే
పాటియు లేదు మాకుఁ బరిపాలకుఁడైన సరోజనేత్రు ని
చ్చోట వసింపనీక నొకచోటికిఁ బో విధియించి పిన్నబి
డ్డాటలు చేసె నీ దుడుకు లక్కట! భారతికైనఁ జెప్పరే."
టీకా:
మేటి = గొప్ప; గృహస్థు = గృహస్థుడు; బ్రహ్మ = బ్రహ్మదేవుడు; అని = అని; మిక్కిలి = చాలా; నమ్మితిమి = విశ్వసించినాము; అమ్మ = తల్లి; చూడన్ = తరచి చూసినచో; ఏపాటియున్ = కొంచెముకూడ న్యాయము; లేదు = లేనేలేదు; మా = మా; కున్ = కు; పరిపాలకుడు = ఏలిక; ఐనన్ = అయినట్టి; సరోజనేత్రుని = కృష్ణుని; ఇచ్చోటన్ = ఇక్కడనే; వసింపనీక = ఉండనీయకుండ; ఒక = మరింకొక; చోటి = తావున; కిన్ = కి; పోన్ = వెళ్ళవలెనని; విధియించి = రాసిపెట్టి; పిన్నబిడ్డాటలు = చిన్నపిల్లలచేష్టలు; చేసెన్ = చేసెను; ఈ = ఈ యొక్క; దుడుకులు = దుడుకు పనుల గురించి; అక్కట = అయ్యో; భారతి = సరస్వతీదేవి; కిన్ = కి; ఐనన్ = అయినను; చెప్పరే = చెప్పండి.
భావము:
“బ్రహ్మదేవుడు నిష్ఠగల సంసారి అని చాలా గట్టిగా నమ్మాము గదమ్మా! తీరా చూస్తే, ఆయనలో ఏమాత్రం ధర్మం లేదు, మన కృష్ణుడు, మన ప్రభువు, పుండరీకాక్షుడిని ఇక్కడ ఉండనీయకుండ వేరొకచోటికి పోయేలా చేసి చిన్నపిల్లల ఆట్లాడుతున్నాడు చూడు. అయ్యో! ఆయన ఇల్లాలు సరస్వతీ దేవితో ఐనా ఈ దుండగపు చేష్టలను చెప్పండే.”