పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

దశమ స్కంధము - పూర్వ : గోపికలకు నీతులు చెప్పుట

  •  
  •  
  •  

10.1-977-శా.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

"మేలా మీకు? భయంబు పుట్టదుగదా మీ మందకున్? సింహశా
ర్దూలానేకప ముఖ్యముల్ దిరిగెడిన్ దూరంబు లేతెంతురే?
యేలా వచ్చితి? రీ నిశా సమయమం దిచ్చోట వర్తింతురే?
చాలుంజాలు లతాంగులార! చనుఁడీ సంప్రీతితో మందకున్.

టీకా:

మేలా = క్షేమమేనా; మీ = మీ; కున్ = కు; భయంబు = ఎలాంటి భయము; పుట్టదు = కలుగదు; కదా = కదా; మీ = మీ యొక్క; మంద = పల్లె; కున్ = కు; సింహ = సింహములు; శార్దూల = పెద్దపులులు; అనేకప = ఏనుగులు; ముఖ్యముల్ = మున్నగునవి; తిరిగెడిన్ = తిరుగుతుంటాయి; దూరంబులు = ఇంతేసి దూరములు; ఏతెంతురే = వస్తారా, రారు; ఏలా = ఎందుకు; వచ్చితిరి = వచ్చారు; ఈ = ఈ యొక్క; నిశా = రాత్రి; సమయము = వేళ; అందు = లో; ఈ = ఈ; చోటన్ = ప్రదేశము నందు; వర్తింతురే = సంచరించెదరా; చాలుంజాలు = ఇకచాలు; లతాంగులారా = అందగత్తెలు {లతాంగులు - లతల వంటి దేహములు కలవారు, స్త్రీలు}; చనుడీ = వెళ్ళిపోండి; సంప్రీతి = సంతోషము; తోన్ = తోటి; మంద = వ్రేపల్లె; కున్ = కు.

భావము:

“ఓ గోపికలారా! మీ అందరికీ శుభమే కదా. మీ గోకులానికి ఎటువంటి భయమూ లేదు కదా. సింహాలూ పెద్దపులులు ఏనుగులు మొదలైన క్రూర జంతువులు సంచరించే ఈ సమయంలో మీరింత దూరం రావచ్చునా? ఇలా రాత్రివేళ ఎందుకు వచ్చారు? ఇంత రాత్రివేళ ఈ ప్రదేశంలో తిరగవచ్చునా? చాల్చాలు లెండి. ఇక మీ గొల్లపల్లెకు తిరిగి వెళ్ళిపొండి.