పోతన తెలుగు భాగవతము

10.1-975-వ.

అటు గావునఁ బరమపురుషుండును, నజుండును, యోగీశ్వరేశ్వరుండును నైన హరిని సోకిఁన స్థావరం బైన ముక్తం బగు; వెఱఁగుపడ వలవ, ది వ్విధంబున.

టీకా:

అటు = ఆ విధముగ; కావునన్ = అగుటచేత; పరమపురుషుండును = శ్రీకృష్ణుని {పరమ పురుషుండు - పరమ (ఉత్కృష్టమైన) పురుషుడు (కారణభూతుడు), విష్ణువు}; అజుండును = శ్రీకృష్ణుని {అజుడు - జన్మములేనివాడు, విష్ణువు}; యోగీశ్వరేశ్వరుండును = శ్రీకృష్ణుని {యోగీశ్వ రేశ్వరుడు - యోగులలో శ్రేష్ఠులను పాలించువాడు, విష్ణువు}; ఐన = అయినట్టి; హరిని = శ్రీకృష్ణుని; సోకిన = తాకునట్టి; స్థావరంబు = వృక్షాది, అచలభూతము; ఐనన్ = అయినను; ముక్తంబు = ముక్తిని పొందినది; అగున్ = అగును; వెఱగుపడ = ఆశ్చర్యపడుట; వలవదు = అక్కరలేదు; ఈ = ఈ; విధంబున = విధముగా.

భావము:

కాబట్టి పురుషోత్తముడూ, పుట్టుకలేనివాడూ, యోగీశ్వరుడూ అయిన నారాయుణుడిని స్పృశించినంత మాత్రాన కొండలూ చెట్లూ మున్నగు స్థావరాలు కూడా ముక్తిని పొందగలవు ఈ విషయంలో ఆశ్చర్యపోవలసిన అవసరం లేదు.