పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

దశమ స్కంధము - పూర్వ : గోవర్ధనగిరి నెత్తుట

  •  
  •  
  •  

10.1-918-శా.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

బాలుం డాడుచు నాతపత్ర మని సంభావించి పూగుత్తి కెం
గేలం దాల్చిన లీల లేనగవుతోఁ గృష్ణుండు దా నమ్మహా
శైలంబున్ వలకేలఁ దాల్చి విపులచ్ఛత్రంబుగాఁ బట్టె నా
భీలాభ్రచ్యుత దుశ్శిలాచకిత గోపీగోపగోపంక్తికిన్.

టీకా:

బాలుండు = పిల్లవాడు; ఆడుచున్ = క్రీడగా; ఆతపత్రము = గొడుగు; అని = అని; సంభావించి = ఎంచి, అనుకొని; పూగుత్తిన్ = పూలగుత్తిని; కెంగేలన్ = అరచేతి యందు; దాల్చిన = ధరించినట్టి; లీలన్ = విధముగ; లేనగవు = లేతనవ్వు, చిరునవ్వు; తోన్ = తోటి; కృష్ణుండు = కృష్ణుడు; తాన్ = అతను; ఆ = ఆ యొక్క; మహా = గొప్ప; శైలంబున్ = కొండను; వల = కుడి; కేలన్ = చేతిపై; దాల్చి = ధరించి; విపుల = విస్తారమైనట్టి; ఛత్రంబు = గొడుగు; కాన్ = ఐనట్లుగా; పట్టెన్ = పట్టుకొనెను; ఆభీల = భయంకరమైన; అభ్ర = మేఘములనుండి; చ్యుత = పడుతున్నట్టి; దుః = చెడ్డ; శిలా = రాళ్ళవలన; చకిత = భయపడిన; గోపీ = గొల్లస్త్రీలు; గోప = గొల్లపురుషులు; గో = ఆవుల; పంక్తి = సమూహముల; కిన్ = కొఱకు.

భావము:

పసిపిల్లాడు ఆటలాడుతూ గొడుగు అంటూ పూలగుత్తిని చేత్తో ఎత్తి పట్టుకున్నట్లు, చిరునవ్వుతో శ్రీకృష్ణుడు గోవర్ధనపర్వతాన్ని ఎత్తి కుడి చేత ధరించాడు. దారుణమైన మేఘాల నుండి రాలుతున్న వడగండ్లవానకు భయపడుతున్న గోపికలను గోపకులకు గోవుల కోసం ఆ కొండను పెద్ద గొడుగులా పట్టుకున్నాడు.