పోతన తెలుగు భాగవతము

పోతన తెలుగు భాగవతము

దశమ స్కంధము - పూర్వ : పాషాణ సలిల వర్షంబు

  •  
  •  
  •  

10.1-906-ఉ.
  • ఉపకరణాలు:
  •  
  •  
  •  

"క్కట! వానఁ దోగి వ్రజ మాకుల మయ్యెఁ గదయ్య! కృష్ణ! నీ
వెక్కడనుంటి? వింత తడవేల సహించితి? నీ పదాబ్జముల్
దిక్కుగ నున్న గోపకులు దీనత నొంద భయాపహారివై
గ్రక్కునఁ గావ కిట్లునికి కారుణికోత్తమ! నీకుఁ బాడియే?

టీకా:

అక్కట = అయ్యో; వానన్ = వర్షములో; తోగి = తడిసిపోయి; వ్రజము = గోకులము అంతయు; ఆకులము = వ్యాకులము; అయ్యెన్ = అయిపోయినది; కద = కదా; అయ్య = నాయనా; కృష్ణ = కృష్ణా; నీవు = నీవు; ఎక్కడన్ = ఎక్కడ; ఉంటివి = ఉన్నావు; ఇంత = ఇంత ఎక్కువగా; తడవు = ఆలస్యము చేయుట; ఏల = ఎందుకు; సహించితి = ఓర్చుకొంటివి; నీ = నీ యొక్క; పద = పాదములు అనెడి; అబ్జముల్ = పద్మములు; దిక్కుగన్ = అండగా; ఉన్న = ఉన్నట్టి; గోపకులు = గొల్లవారు; దీనతన్ = దైన్యమును; ఒందన్ = పొందగా; భయాపహారివి = భయము పోగొట్టువాడవు; ఐ = అయ్యి; గ్రక్కున = శీఘ్రముగ; కావక = కాపాడకుండా; ఇట్లు = ఇలా; ఉనికి = ఉండుట; కారుణిక = దయగలవారిలో; ఉత్తమ = శ్రేష్ఠుడా; నీ = నీ; కున్ = కు; పాడియే = తగునా, కాదు.

భావము:

“కృష్ణా! దయావంతులలో మేటియైన వాడా! అయ్యో! జడివానలో తడిసి గోకులమంతా ఆకులపాటు చెందింది కదయ్యా! ఇంతసేపు నీవెక్కడున్నావయ్యా! ఎందుకు ఆలసిస్తున్నావయ్యా! నీ చరణారవిందాలు శరణాలుగా నమ్మి ఉన్న ఈ గోపకులు దైన్యంపాలు కాగా వారి భయం పోగొట్టి వెంటనే రక్షించకుండా ఇలా చూస్తూ ఊరుకోవడం నీకు న్యాయమటయ్యా!