ద్విపదభాగవతం - కల్యాణకాండ : మాయావతి ప్రద్యుమ్నకుమారుని మక్కువతోఁ బెంచుట
నంతమాయావతి యాపుత్రుఁ గాంచి
సంతసంబునఁ దేలి సౌమనస్యము(న);
నాపుత్రు శుభరేఖలంతరంగమున
నాపోకఁ గనుఁగొను నందంద పొక్కు
నక్కున నిడు మద్దులాడుఁ జన్నిచ్చు
జిక్కకౌఁగిటఁ జేర్చు చేష్టలు మఱచు
నీరీతిఁ బెంచగా నెలమి కందర్పుఁ
డారూఢయవ్వనుఁడై చూడనొప్పె;
ఆలోలమదనుని యాకారనరసి
నాలోలనయన మాయావతి మునిఁగి. 290