ద్విపదభాగవతం - కల్యాణకాండ : పురోహితుఁడు శ్రీకృష్ణుని వద్దకు వెళ్ళి రుక్మిణి ప్రేమను రూపును వర్ణించుట
జనియె సత్వరమున శౌరిసన్నిధికి,
అరుదార ద్వారపాలావళిచేత
హరివిని యెదుఱేఁగి యా విప్రవరునిఁ 20
దోడ్కొనిపోయి సంతుష్టుఁ గావించి
వేడ్క ప్రియంబును వెలయ నిట్లనియె
“ఎవ్వరు బుత్తెంచి రెందుండి వచ్చి
తెవ్వరు నీ నామ మెఱిఁగింపు” మనిన
“అనఘాత్మ! భీష్మకుండను విదర్భేశు
తనయ రుక్మిణియను ధవళాయతాక్షి
తనుమధ్య యత్ఫుల్ల తామరసాక్షి
(ఒకే పాద మున్నది)
గరుడకిన్నెరయక్షగంధర్వసతులు
దొరయలేరాయింతితో నీడుఁబోల్ప;
దేవర సౌభాగ్యదివ్యవర్తనలు
వావిరి జనులెల్ల వర్ణింపుచుండ
విని పుశ్పధన్వుని విషమబాణములు
యనువొందఁ దనువున నటనాటుటయును
జిత్తంబులో నీదు చెలువైనమూర్తి
చిత్తరువొత్తిన చెలువంబుఁదోఁపఁ
జింతించు వెఱఁగందు చేష్టలు మఱచు
నంతకంతకు నిన్ను నభినుతి సేయు
విరహాన్ని శిఖిఁ గ్రాఁగు వెలువెలనగుచు
మరులెత్తినట్లు పల్మరు చిన్నఁబోవు
నీభంగినున్న యీయిభరాజగమనఁ. 30
బ్రాబవంబునఁ జైద్యపతి పెండ్లియాడ
నెల్లుండి చనుదెంచుటెఱిఁగి యాయింతి
యెల్లవిధంబుల నిది నీకుఁ జెప్పఁ
[జెప్పు]
బుత్తేర వచ్చితిఁ బుండరీకాక్ష!
చిత్తంబు నొండు చింతింపగనేల?
ఆభామ నిజభార్యయై యుండునట్టి
సౌభాగ్యమెవరికి సమకూరు? నీవు
నారుక్మిణిభ్భంగి నాసలుఁ సేయు
కారుణ్యమూర్తివి కమలాక్ష! నిన్నుఁ
గదసి నీదరహాసకౌముదిఁ గ్రోల
ముదితనేత్రచకోరములు చేరఁగోరు
నలవడి నీప్రయాణాంబువులోన
కలకంఠిచాతకి కడువేడ్కసేయు;
నీ వెటులైనను నేచిన వేడ్క
నావెలందుక నేలుటది నీకు నొప్పు;
నిను నమ్మియుండిన నెలఁతుకనొకఁడు
కొనిపోవఁగఁ జుడఁగూడునె (హరి) నీకు?
పురవరాంగణములఁ బొరి దుర్గఁగొలువ
నరుదేర నాకన్య నాసురలీల
వరియించి చైద్యభూవరుసైన్యములను. 40
సరగున సమయించి జలజాక్షిఁ గొనినఁ
గీర్తియు లాభంబు గెలుపు పౌరుషము
నార్తరక్షణమును నగు నీకు కృష్ణ!
ఈ కార్యమెడయైన నిందిరారమణ!
ఆకామినీమణి యసువులు విడుచు
నిన్నిమాటలుఁ జెప్ప నెడలేదు వేగ
నున్నతి పరిణయంబొనరించుటొప్పు.”
అనియని చతురోక్తులల్లనఁ బలుక
ననియ విప్రునితోడ నంబుజోదరుఁడు