ద్విపదభాగవత - జగదభిరక్షణ కాండ : ద్వివిదుఁడను వానరుఁడు తన చెలికాఁడగు నరకుని జంపినందులకుఁ బగఁబూని చెలరేఁగుట
“వినవయ్య కురునాథ! ద్వివిదుండనంగ
దనరారు మైందుని తమ్ముఁడు ఘనుఁడు
గిరిచరాధిపుఁడు సుగ్రీవుని మఱఁది
నరకుని చెలి మహోన్నత బలాధిపుఁడు
నారాయణునిచేత నరకుఁడు దెగినఁ
గ్రూరవార్తకు మదిఁ గుమిలి మర్కటుఁడు
హరి నడఁచెదనని నద్దేవుఁ డేలు
పురములు నూళ్ళును బొరి చిచ్చులిడుచు
కొండలు బెఱికి యుక్కున నూళ్ళ మీఁద
మెండుగావైచి భూమిని పాడుసేయ
వనితల బతులను వడివెంట బెట్టి
కొనిపోయి పర్వత గుహలలో డాఁచు - 220
నీరీతి నుండగ నెఱిఁగి యాశౌరి
యూరకనుండఁగ నొక్కనాడంత;
వారాసి దాఁటి దైవతకందరమున
కారూఢగతివచ్చి యగచరాధిపుఁడు
మానినీమంజుళమధురగానముల
వీనులకింపార విని యల్ల నచట
కరిగి చేరువనొక్క యవనిజమెక్కి
పరికింపుచున్నచోఁ బడఁతుల నడుమ
నారుణితాక్షుడై యాసవక్రీడ
నారామలును దాను నలరి పాడుచును
గోవులలోనున్న గోరాజుభంగి
దావేడ్క విహరించు తాలాంకుఁ జూచి
హరియకాఁ దలపోసి 3-12 యాకీశనరుఁడు
తరులెక్కి కిలకిల ధ్వనులు సేయుటయు
తరుణులు నవ్వుచుఁ దను చూడ మేను
పరపి ఝంకించుచుఁ బండ్లిగిల్చుచును
బొమలార్చి చూచుచుఁ బొరి మీఁదఁ బొలయు
భ్రమరాళిఁ గని యుల్కిపడి పట్టుకొనుచు
వెలికిలపడి యాడి వెక్కిరింపుచును
వెలఁదులఁ గని వంగి వెనుకఁ జూపుచును - 230
3-13 గోడిగంబులు సేయుఁ గ్రోతి సేఁతలకుఁ
జేడియలందఱుఁ జెలరేఁగి నవ్వ;
3-12 కీశుడు = వానరము
3-13 కోడిగము = పరిహాసము, విలాసచేష్ఠ